Η απεξάρθρωση αστραγάλου (Symes) είναι ακρωτηριασμός που λαμβάνει χώρα στην ποδοκνημική ενός ασθενή και περιλαμβάνει ολική αφαίρεση του πέλματος. Σε αντίθεση με άλλους ακρωτηριασμούς πιο ψηλού επιπέδου, η πιο συνηθισμένη αιτία της απεξάρθρωσης αστραγάλου είναι τα ατυχήματα ή οι γενετικές ανωμαλίες του άκρου ποδός.
Όταν είναι κλινικά και χειρουργικά εφικτό, συνήθως προτιμάται η απεξάρθρωση αστραγάλου αντί για τον ακρωτηριασμό κνήμης, αφού παρουσιάζει λειτουργικά πλεονεκτήματα. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι, ότι το ακρωτηριασμένο άκρο θα καλυφθεί χειρουργικά από το σκληρό πελματιαίο δέρμα και σαν αποτέλεσμα θα είναι ικανό να αντέχει εξ' ολοκλήρου το φορτίο του σώματος, χωρίς να προκαλεί πόνο στον ασθενή και χωρίς να υπάρχει φόβος για βλάβη στο δέρμα. Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι εξαιτείας της διατηρητέας κνήμης, ο ασθενής θα έχει σημαντική δύναμη στο κολόβωμα αλλά και καλό έλεγχο της πρόθεσής του. Επίσης όπως και στην απεξάρθρωση γόνατος όπου διατηρούνται οι κόνδυλοι του γονάτου, έτσι και εδώ, διατηρείται ο έσω και ο έξω σφυρός (οστά αστράγαλου) και αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να διαμορφώνεται ένα βολβοειδές σχήμα στο άκρο του κολοβώματος, το οποίο προσφέρει ιδιαίτερη σταθερότητα στην θήκη της πρόθεσης. Τέλος είναι σημαντικό να θεωρηθεί ως πλεονεκτήμα, το γεγονός ότι το ακρωτηριασμένο μέλος είναι αρκετά μακρύ και αρκετά δυνατό, ώστε ο ασθενής να μπορεί να στηριχτεί πάνω του χωρίς να φοράει τεχνητό μέλος, καθώς επίσης ικανοποιητικά κοντό ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί προθετικό πέλμα.
Από την άλλη πλευρά, εξαιτείας της διατήρησης των σφυρών του αστραγάλου, δημιουργείται ένα αισθητικά άσχημο βολβοειδές τελείωμα στο κολόβωμα και κατ' επέκταση στη πρόθεση.
Προθετική αποκατάσταση της απεξάρθρωσης αστραγάλου
Από τεχνική προσέγγιση, η προθετική αποκατάσταση των ακρωτηριασμών αυτών είναι σχετικά εύκολη, αλλά χρήζει ιδιαίτερης σημασίας αρκεί να αναλογιστούμε ότι το ύψος του ακρωτηριασμού βρίσκεται σε περιοχή με υψηλές βαδιστικές απαιτήσεις, κατά την εμπροσθοπίσθια διεύθυνση.
Το τεχνητό μέλος θα κατασκευαστεί με λήψη γύψινου προπλάσματος από το κολόβωμα του ασθενή και αποτελείται από 3 μέρη: την εξωτερική θήκη, την εσωτερική θήκη και το προθετικό πέλμα.
Εξωτερική Θήκη
Η εξωτερική θήκη κατασκευάζεται από ρητίνη και ανθρακονήματα και είναι πολύ ανθεκτική, ελαφριά και λεπτή. Επεκτείνεται ψηλά μέχρι το γόνατο, ενώ το φορτίο του σώματος κατανέμεται ανάμεσα στον επιγονατιδικό τένοντα του γονάτου (Patellar-tendon-bearing) και στο δυνατό άκρο του κολοβώματος. Η συγκράτηση της θήκης επιτυγχάνεται από την ανατομία του βολβοειδούς άκρου του κολοβώματος, το οποίο σε σχέση με την πιο στενή περιφέρεια της κνήμης, είναι ικανό να στηρίξει την πρόθεση. Τις περισσότερες φορές, η εξωτερική θήκη περιλαμβάνει οπίσθιο ή εσωτερικό παράθυρο, το οποίο ανοίγει για να διευκολύνει την εισαγωγή της εσωτερική θήκης με το κολόβωμα και μετά σφραγίζει με αυτοκόλλητους ιμάντες.
Εσωτερική Θήκη
Η εξωτερική θήκη περιλαμβάνει εσωτερική μαλακή θήκη από πολυουρεθάνη η οποία αποσκοπεί στην προστασία της επιδερμίδας του κολοβώματος, στην συγκράτηση της πρόθεσης και στην αποφυγή περιστροφής της γύρω από το κυλινδρικό κολόβωμα.
Προθετικό πέλμα
Λόγω της μικρής υψομετρικής διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στο κολόβωμα και στο φυσιολογικό πέλμα, οι επιλογές μας στα προθετικά πέλματα είναι περιορισμένες. Αν ο ασθενής είναι αρκετά δραστήριος επιλέγουμε επιλέγουμε πέλματα με καλή απορρόφηση κραδασμών και επιστροφή ενέργειας όπως τα 1c20 Prosymes, 1E57 Lo Rider και Flex-Symes των εταιρειών Otto Bock και Ossur, ενώ αν ο ασθενής είναι πιο γηριατρικός, προτιμάμε το σταθερό και χαμηλό SACH foot. Πολλές φορές λόγω της μικρής υψομετρικής διαφοράς, αναγκαζόμαστε να προσθέσουμε πάτο στο υπόδημα του φυσιολογικού πέλματος που θα ισοσταθμίσει τα κάτω άκρα.
